Monday, November 17, 2008
koomban mala.കൂമ്പന് മല my keralam
മല കയറുക എന്നത് എന്നും ഞങ്ങളുടെ ആവേശം ആയിരുന്നു.ജോലി ഇല്ലാത്ത ദിവസങ്ങളില്സംഗം ചേര്ന്ന് അടുത്തുള്ള ഏതെങ്കിലും മലയില് കയറുകയോ ചോലയില് കുളിക്കാന് പോവുകയോ ചെയ്യും.അപ്പോഴെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ ഒരാഗ്രഹമാണ് കരുവാരകുണ്ട് കൂമ്പന് മല.അതിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഒരു ട്രെക്കിംഗ്.വളരെ നാള് മനസ്സില് കൊണ്ടുനടന്ന ആഗ്രഹത്തിന് ഒടുവില് സാഫല്യം ലഭിക്കുന്നു.കരുവരകുണ്ടുള്ള ഒരു സുഹൂര്തുമായി സംസരിച്ചപോയാണ് അവര് സ്ഥിരമായി അവിടെ പോവാറുണ്ട് എന്നറിഞ്ഞത്.അദ്ദേഹം ഞങ്ങളുമായി എന്ന് വേണമെങ്കിലും പോവാം എന്ന് ഉറപ് നല്കി. പിന്നീട് ഞങ്ങള് അതിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങള് തുടങ്ങി.ആദ്യം ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസില് നിന്നും സമ്മതം വാങ്ങണം.അതിന് വേണ്ടി ഞങ്ങള് നാലു പേര് കരുവാരകുണ്ട് ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസില് പോയി.ഞങ്ങളില് ഒരാള്ക്ക് യൂത് ഹോസ്റ്റല് അസോസിയേഷന്റെ മേമ്പെര്ഷിപ് ഉണ്ടായിരുന്നു.അത് കാണിച്ചു കൊടുത്ത് ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ആവശ്യം ഓഫീസരെ അറിയിച്ചു.എന്നാല് അങ്ങനെ ഒരു സമ്മതം തരാന് കഴിയില്ല എന്നാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്.കാരണം അത് റിസര്വ് ഫോറസ്റ്റ് ആണ്.മാത്രമല്ല തമിഴ്നാടിന്റെയും കേരളത്തിന്റെയും ബോര്ഡര് ആണ് അവിടം.എങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ആവേശം മനസ്സിലാക്കിയ അദ്ദേഹം കരുവാരകുണ്ട് ഫോറസ്റ്റില് നിന്നും ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല എന്നും സമ്മത പത്രം തരാന് കഴിയില്ല എന്നും അറിയിച്ചു. നല്ല മഴക്കാലമായത് കൊണ്ട് പോവാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് ഒര്മിപിക്കാനും അദ്ദേഹം മറന്നില്ല.എന്തായാലും പോകാന് തന്നെ ഞങ്ങള് തീരുമാനിച്ചു.ഞങ്ങളുടെ നാലഞ്ജ് കൂട്ടുകാര് കൂടി ഞങ്ങള്കൊപ്പം പോരാന് ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു.അങ്ങനെ ഒരു വലിയ സംഘമായി ഞങ്ങള് യാത്രക്ക് തയ്യാറെടുത്തു.സുഹൂര്തുമായി ആലോചിച്ച് ഒരു ഡേറ്റ് ഫിക്സ് ചെയ്തു. തീരുമാനിച്ച ദിവസം രാവിലെ ഒരു ജിപ്പില് ഞങ്ങള് കാളികാവില് നിന്നും കൂമ്പന് മല ലക്ഷ്യമാകി യാത്ര തിരിച്ചു.അവിടെ താങ്ങുവാനുള്ള ടെന്റ് അടക്കമുള്ള സാധനങ്ങളും ആഹാര സാധനങ്ങളും എല്ലാം ഞങ്ങള് എടുത്തിട്ടുണ്ട്.കഴിഞ്ഞാല് മൂന്നു ദിവസം എങ്കിലും അവിടെ തങ്ങന്നം എന്നാണ് പ്ലാന്.കരുവരകുണ്ടില് നിന്നും മചാനുമായി വണ്ടി പോകുന്നത് വരെ അതില് തന്നെ യാത്ര ചെയ്തു.ഒരു എസ്റ്റിന്റെ ഗേറ്റ് വരെ മാത്രമെ വാഹനം പോകുകയുള്ളൂ.അപ്പുറം പോകണമെങ്കില് അനുവാദം വാങ്ങണം.ഞങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശം ട്രക്കിന്ഗ് ആയതുകൊണ്ട് നടക്കാന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. സാധനങ്ങള് എല്ലാം ശരിക്ക് പായ്ക്ക് ചെയ്ത് ബാഗില് ആക്കി ട്രക്കിങ്ങിനു ഇണങ്ങിയ ഡ്രസ്സ് ഇട്ടു ഞങ്ങള് നടന്നു തുടങ്ങി.ഞങ്ങള് ശരിക്കും കൂമ്ബയുടെ അടിവാരതെതിയിട്ടുണ്ട്.അതിന്റെ ഒരു കുളിര് വരുന്നുണ്ട്.ഊട്ടിയുടെ അടുത്ത എത്തുമ്പോഴുള്ള ഒരനുഭവം.റബര് മരങ്ങള്കിടയിലൂടെയുള്ള വഴിയിലൂടെയാണ് ഞങ്ങളുടെ നടത്തം.കുറച്ചു ദൂരം നടന്നു ഞങ്ങള് ഒരു ചോലയില് എത്തി.ഇനി ചോലയിലൂടെ ആണ് യാത്ര എന്ന് മച്ചാന് പറഞ്ഞു.നല്ല വഴുക്കുള്ള പാറകള് നിറഞ്ഞ ചോലയാണ്.വളരെ സൂക്ഷിച്ച് ഞങ്ങള് നടന്നു.ഇടക്ക് ചിലര് വീഴുന്നുണ്ട്.ശ്രധിചായത് കൊണ്ടു കുഴപ്പം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.വളരെ റിസ്ക് എടുത്താണ് പോകുന്നത്.എല്ലാവരും നന്നേ സ്ക്ഷീനിച്ചു.അപ്പോഴാണ് വഴി അടഞ്ഞത് പോലെ ഒരു വലിയ പാറ നില്കുന്നു.നല്ല ഉയരം ഉണ്ടതിന്.എല്ലാവരും ആകെ വിഷമിച്ചു.കാരണം വന്ന വഴിയിലൂടെ എങ്ങാനും തിരിച്ചു പോകേണ്ടി വന്നാല് !. അത് ഓര്ക്കാന് കൂടി വയ്യ.അത്രക്ക് റിസ്ക് എടുത്താണ് അവിടം വരെ എത്തിയത്.ആ പാറ കൂടി കഴിഞ്ഞാല് നമുക്കു നല്ല വഴിയാണെന്ന് മച്ചാന് പറഞ്ഞു.എങ്ങനെയെങ്കിലും അത് കയറാന് ഞങ്ങള് തീരുമാനിച്ചു.ഒരാള് പാറയില് ചാരി നിന്നു അയാളുടെ ശരീരത്ത് ചവിട്ടി എങ്ങനെയോകെയോ ഒരാള് മുകളില് എത്തി.പിന്നെ കയറില് തൂങ്ങി ഓരോരുത്തരായി മുകളില് എത്തി.എല്ലാത്തിനും ബ്ലാക്ക് ബെല്റ്റ് കാരനും ഇന്സ്ട്രക്ടരുമായ മച്ചാന്റെ പൂര്ണ സഹായവും ഉണ്ടായിരുന്നു.കുറച്ചുകൂടി നടന്നപ്പോള് വീണ്ടും ഒരു നല്ല നട പാത കണ്ടു.അപ്പോഴാണ് മച്ചാന് പറയുന്നത്.ഞങ്ങള് ചോലയിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോള് വന്ന വഴി തന്നെയാണ് അത്. സാഹസികത ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞതു കൊണ്ട് മച്ചാന് അതൊന്നു പരീക്ഷിച്ചതാണ്.എന്തായാലും അദ് ഞങ്ങള് ശരിക്കും ആസ്വതിച്ചു.ചോലയുടെ അടുത്ത് കൂടി തന്നെ ഒരു ചെറിയ നട വഴിയുണ്ട്. കയ്യില് കരുതിയിരുന്ന ഉപ്പും പുകലയും എടുത്ത് കാലില് തേക്കാന് മച്ചാന് പറഞ്ഞു.ഇനി അങ്ങോട്ട് അട്ടയുടെ കേന്ത്രമാണ്.പുല്ലിലും കല്ലിലും ഒക്കെ തട്ടി ചെറിയ മുറികളാണ് എല്ലാവരുടെയും കാലുകള് നിറയെ.ഉപ്പും പുകലയും തട്ടുമ്പോള് നല്ല നീറല് ഉണ്ട്.ഞങ്ങള് നടത്തം തുടര്ന്നു.വളരെ കുത്തനെയുള്ള കയറ്റമാണ്.ചെറിയ ഒരു ചാറ്റല് മഴയുണ്ട്.അതിനാല് വലിയ സ്ക്ഷീനം തോന്നുന്നില്ല.നല്ല വഴികളെല്ലാം കഴിഞ്ഞു.ഞങ്ങള് ശരിക്കും ഫോരെസ്റ്റില് എത്തി.ഇനി മല കയറ്റക്കാരുടെ ഏക ആശ്രയം വെള്ളം ഒലിച്ചുണ്ടായ ഈലുകളും മൃഗങ്ങള് സഞ്ഞരിച്ചുണ്ടായ വഴികലുമാണ്.വളരെ കഠിനമായ വഴികള് പിന്നിട്ടു ഞങ്ങള് മുട്ടുമടക്കി എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്തെത്തി.ഒരു നാലടി വീതിയുള്ള കടും കുത്തനെയുള്ള ആന ഏലുകലാണ് അത്.ആനപോലും മുട്ട് മടക്കി കയറുന്ന കയറ്റമാണ് ഇത്.അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിനെ മുട്ട് മടക്കി എന്ന് വിളിക്കുന്നത്.ആന പിണ്ഡത്തിന്റെ കടുത്ത മണം നമ്മെ ഭയപെടുതും.അട്ടകളുടെ പരുധീസ ആണ് ഇവിടം.പോകുന്ന വഴിക്ക് ഒന്നു റെസ്റ്റ് എടുക്കാന് നിന്നാല് കഴിഞ്ഞത് തന്നെ.തെറിച്ച് തെറിച്ച് വരുന്ന അട്ടകള് നമ്മെ പൊതിയും. അത് കൊണ്ടു വളരെ പെട്ടെന്ന് കയറ്റം കയറാന് മച്ചാന് പറഞ്ഞു.അട്ടയെ പേടിയുള്ളതു കൊണ്ടാവാം എല്ലാവരും പെട്ടെന്ന് തന്നെ കയറ്റം കയറി.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Post a Comment